Het ene dividendaandeel is het andere niet. Er zijn veel verschillende soorten dividendaandelen. In dit artikel behandel ik de belangrijkste manieren waarop je je portefeuille kan spreiden.

Een van de basisprincipes bij dividendinvesteren is spreiding. Een gespreide portefeuille helpt bij het verlagen van je risico. Spreiding kan op meerdere manieren plaatsvinden: per sector, regio, valuta, type effecten etc. Hierna lopen we enkele mogelijkheden na die je kan gebruiken om je portefeuille te spreiden.

Spreiding per sector

In elke sector zijn wel dividendaandelen te vinden. Het is aan te raden om dividendaandelen uit meerdere verschillende sectoren te kopen. Als de ene sector slecht presteert, zal een andere sector misschien wel goed presteren en daarmee de tegenvallers compenseren.

Als je portefeuille voor een te groot deel afhankelijk is van één sector, loop je een groot risico. Wie in 2000 zijn portefeuille volledig uit ‘internetaandelen’ had opgebouwd, was een jaar later alles kwijt. Als je portefeuille bijvoorbeeld voor het grootste deel leunt op aandelen van bedrijven in de olie-industrie, dan loop je bij een daling van de olieprijs een groot risico. Heb je aandelen in meerdere sectoren, dan zou een daling van de olieprijs misschien leiden tot slechte resultaten in je aandelen uit de oliesector, maar je aandelen uit bijvoorbeeld de industriële sector, of de transportsector zullen profiteren van de lage olieprijzen.

Er zijn verschrikkelijk veel sectoren om uit te kiezen. Ik zou aanraden om een aantal sectoren uit te zoeken waar je vertrouwen in hebt en/of bekend mee bent. Je kan er ook voor kiezen om je tot de grootste sectoren te beperken.

Een globaal voorbeeld van een spreiding over verschillende sectoren zou kunnen zijn: vastgoed (REITs), financiële sector (banken/BDC’s), nutsvoorzieningen (utilities), zorgsector, consumentenproducten, energie, grondstoffen, industriële sector en technologie.

Spreiding per regio/valuta

Als een bepaald land (regio) het moeilijk heeft, kan een ander land wellicht wel goede tijden kennen. Het is daarom wijs om aandelen in bedrijven uit verschillende landen en werelddelen aan te kopen. Veel dividendinvesteerders die ik heb gesproken zijn begonnen met het investeren in aandelen uit hun eigen land. Daarna zijn ze gaan investeren in Amerikaanse dividendaandelen. Hoewel Azië een snel groeiende economie kent, wordt hier eigenlijk weinig in geïnvesteerd. Dat is jammer, want dat zou de spreiding uiteraard ten goede komen.

In Amerika zijn veel interessante dividendaandelen die jaarlijks hun dividend verhogen. Dit worden ‘dividend aristocrats’ genoemd. Maar dat Europa ook haar eigen dividend aristocraten heeft, is minder bekend. Hier kan je een lijst vinden van juli 2018. Voor zover ik kan zien is er op dit moment geen actuelere lijst beschikbaar. Omdat er op het internet weinig aandacht aan Europese dividend aristocraten wordt gegeven, zal ik in de toekomst mijn eigen artikelen over Europese dividend aristocraten publiceren.

Spreiding in valuta is een bijkomend voordeel van het spreiden per regio. In 2018 heeft de dollarkoers een tijdje laag gestaan. Voor 1 euro kreeg je 1,22 dollar. De waarde van mijn Amerikaanse aandelen, vanuit de Euro bezien, daalde. Het dividend, dat ook in dollars wordt uitgekeerd, was in Euro’s minder waard.

De lage dollarkoers leek dus een nadeel. Maar dit was eigenlijk ook juist een mooie kans om goedkoop Amerikaanse aandelen in te kopen. De dollarkoers is inmiddels weer gestegen en waarde van de aandelen die ik toen heb gekocht (en het dividend) is daardoor automatisch ook gestegen. Door te spreiden over meerdere valuta’s kan je dus risico spreiden, en kansen creëren.

Spreiding type effecten

Als laatste wil ik stilstaan bij spreiding over verschillende typen effecten. Zo kan je bijvoorbeeld denken aan: aandelen, obligaties, ETF’s, cumulatief preferente aandelen, senior secured loans, baby bonds en ga zo maar door.

De laatste jaren is door de lage rentestand en de rally op de aandelenbeursen veel kapitaal geïnvesteerd in aandelen in plaats van obligaties. De koersen van aandelen zijn gestegen, de koersen van obligaties zijn gedaald. Het is niet onverstandig om juist nu op zoek te gaan naar obligaties die ondergewaardeerd zijn. Als er in de toekomst een correctie komt op de aandelenbeursen dan ‘vluchten’ veel beleggers met hun kapitaal dat nu in aandelen zit, naar de ‘veilige’ obligaties. Doordat de vraag naar obligaties dan toeneemt, stijgt ook de koers van de obligaties. De klap die je met je aandelenportefeuille incasseert, vang je dan wellicht op met je obligaties.

Daarnaast zijn er nog cumulatief preferente aandelen (cumprefs) waarmee je wat kan spreiden. Deze cumprefs hebben een aantal voordelen voor de aandeelhouders als het slecht gaat met het bedrijf: het dividend krijgt voorrang boven het dividend van ‘normale’ aandelen en als een uitkering wordt gemist, dan moet deze worden ingehaald. Bovendien is bij veel cumprefs van tevoren al afgesproken dat de dividenduitkering vast staat op een bepaald % van de nominale waarde. Hierdoor weet je precies wat je per kwartaal aan dividend ontvangt uit de cumprefs.

Dit klinkt goed, waarom zou je nog investeren in normale aandelen als cumprefs zoveel voordelen hebben? Het voordeel van de cumprefs is dat de uitkering vast staat, maar dit is tegelijkertijd ook het nadeel. Het dividend kan niet worden verhoogd, terwijl dat bij normale aandelen wel kan. Hierdoor loop je toekomstige dividendstijgingen mis. Als een bedrijf cumprefs heeft, heeft het ook normale aandelen. Stel, je wilt € 1.000 investeren in Gladstone Commercial, je zou dan kunnen overwegen om een deel van die € 1.000 te investeren in de cumpref van Gladstone. Zo heb je alsnog € 1.000 in het bedrijf geïnvesteerd, maar dan op twee manieren: via normale aandelen en via cumprefs. Zo profiteer je van de voordelen van beide categorieën.

ETF’s zijn fondsen die voor spreiding kunnen zorgen doordat ze eigenlijk bestaan uit heel veel verschillende aandelen. Als je een ETF koopt, koop je eigenlijk heel veel kleine stukjes van de bedrijven die de ETF in haar portefeuille heeft. Er bestaan ontzettend veel verschillende ETF’s. De ETF’s volgen meestal een bepaalde sector, regio, valuta, type aandelen.

Als je met ETF’s kan spreiden over sectoren, regio’s, valuta en type effecten, waarom zou je dan nog investeren in normale aandelen of obligaties? Zoals gezegd: ETF’s hebben vaak een brede selectie aandelen in hun portefeuille. Hierdoor zijn ze vaak te gediversifieerd om optimaal te kunnen profiteren van grote stijgingen. Je kan ze het beste gebruiken om je portefeuille aan te vullen en te spreiden. Bevat jouw portefeuille geen aandelen uit Azië, maar heb je geen verstand van de Aziatische markt? Koop dan bijvoorbeeld een ETF die op de Aziatische markt is gericht.

Tot slot

Er bestaat geen geheime formule om de juiste verhoudingen van spreiding te berekenen. Je zal zelf moeten uitvogelen hoeveel spreiding je in je portefeuille wilt hebben. Zorg er voor dat je niet te weinig maar ook niet te veel spreiding hebt, dan komt het goed met jouw portefeuille.

In de toekomst wil ik wel een voorbeeld geven van de spreiding die ik in mijn portefeuille heb aangebracht. Hou daarom deze website goed in de gaten!

Dit artikel bevat geen persoonlijk beleggingsadvies en is louter de visie die de schrijver heeft voor zijn eigen beleggingsstrategie. Doe altijd je eigen onderzoek voordat je besluit te investeren.